Artikelindex

Wandeling door de geschiedenis van Westkapelle

In 1884 zat de schrijver J. Cranendock op de Hoge Hil in Domburg, van waaruit hij zijn blik over Walcheren liet dwalen. Van daaruit zag hij natuurlijk ook Westkapelle, waarover hij zich liet ontvallen:
“Westkapelle bezoeken wij ditmaal niet. 't Zou ook alleen om den prachtigen zwaren zeedijk zijn, wanneer we derwaarts gingen. De voormalige stad is een weinig betekenend dorp geworden, dat op zichzelf ons niets te zien geeft dan een heerlijk zeegezicht.”  Na deze weinig waarderende woorden moeten we misschien zelf een kleine wandeling maken door de historie van dit "onbetekenend dorp” om er achter te komen dat Westkapelle, of beter Westcappel, wel degelijk een rijk en veelomvattend verleden heeft. Als we op een mooie herfstdag “den prachtigen zwaren zeedijk”, waarvan Cranendonck schrijft, op gaan en stilstaan midden voor het dorp, dan staan we meteen midden in de historie van deze stad. We richten onze blik zeewaarts Een lieflijk beeld van een zonbeschenen kleurenspel van blauwe en grijsgroene golfjes, die speels door de openingen in de paalhoofden dansen, om dan tegen de dijkglooiing wat na te grommen, bij herinnering aan de storm eerder in de week. En in de verte de felle schittering van een plas zilver, zo hel dat men even de ogen moet sluiten.

Deze plek moet de geboorteplaats van Westkapelle zijn. Westkapelle met een bewogen geschiedenis, vanaf de vroege Middeleeuwen tot de dag van vandaag. Op de volgende bladzijden wandelen we door deze rijke, soms rooskleurige maar dikwijls ook armlastige en dramatische geschiedenis van een bijzonder dorp aan de zeedijk.